Być w Rzymie i Papieża nie widzieć

Wielką gafą byłoby nie pojechać na Plac Św. Piotra w niedzielne popołudnie. Tak też zrobiliśmy. Pobudka przed 10, hotelowe śniadanie już na nas czekało. Wychodzimy po 11, wejście do metra dosłownie po drugiej stronie ulicy. Bilety jednorazowe 1.5 euro. Linie metra są dwie (A, B) największa ciamajda się nie zgubi. Z Termini na stację Ottaviano – San Pietro jedziemy 20 minut. Po wyjściu z podziemi trzeba przejść 10 minut spacerkiem i już jesteśmy na terenie najmniejszego państwa świata (pod względem powierzchni). 0,44 km kwadratowego. Obywatelstwo watykańskie jest wyłącznie czasowe. Kardynałowie otrzymują je na czas pobytu w Rzymie. W 2012 roku Watykan liczył 836 obywateli.

Na Placu Św. Piotra ludzi sporo, ale bez tłumów. Niestety nie będzie nam dane zobaczyć Papieża Franciszka na żywo, a jedynie na telebimach. Powód – dziś spotka się z wiernymi w Castle Gandolfo, 30km na południe od Rzymu. Na mały plac przed rezydencją wpuszczanych jest tylko ok 2000 wiernych, więc trzeba jechać wcześnie rano. Chcieliśmy się nawet wybrać, ale zmęczenie materiału z ostatnich dwóch dni nie pozwoliło. Mała rada: aby uniknąć rozczarowań warto przed zaplanowaniem wizyty w Rzymie, sprawdzić sobie w Internecie kalendarz papieski, żeby wiedzieć gdzie w daną niedzielę uderzać. Co śmieszne – usłyszeliśmy później jak pielgrzymi zaczęli pytać strażników, kiedy wyjdzie Papież i dlaczego się nie pokazał? Ludzie są niemożliwi :)

Po skończonej transmisji ustawiamy się w dłuuuugą kolejkę do Bazyliki Św. Piotra. Godzina stania, lipa straszna. Czas umilamy sobie rozmową z poznanym starszym polskim małżeństwem (również z lubuskiego). Mili państwo opowiadają nam o swoich przygodach sprzed kilku lat – m.in. o tym jak kiedyś we Francji okradziono im przyczepę kampingową, jak ciężko podróżować bez znajomości języka i ile kosztują mandaty w poszczególnych częściach Europy :) Odstaliśmy swoje, wchodzimy do środka. Charakterystyczny budynek, chyba najważniejszy symbol Watykański. Bazylika wewnątrz jest równie monumentalna i imponująca jak na zewnątrz. Po prawej stronie znajduje się przeniesiony po beatyfikacji grób papieża Jana Pawła II.

Zwiedzanie wnętrza jest darmowe, za wejście do kopuły trzeba już zapłacić (5 euro wejście po schodach, 7 euro za windę). W ogóle poza bazyliką trzeba nieźle bulić za zwiedzanie Stolicy Apostolskiej. Muzea watykańskie + kaplica sykstyńska 16 euro, a jeśli dodać do tego ogrody papieskie 32 euro, nie wiem ile kosztują wizyty z kategorii „archeologiczne” – akurat były niedostępne.
Na placu znajduje się „budynek” poczty watykańskiej, czyli sporych rozmiarów samochód-camper przerobiony na instytucję państwową. Obowiązkowo wysyłamy pocztówki. Po opuszczeniu Watykanu mała niespodzianka - weszliśmy obejrzeć jeszcze jeden dość spory kościół a tutaj… msza w języku polskim :) Zostajemy.

Później zwiedzamy to, na co wczoraj nie wystarczyło czasu. Włoska stolica zaskoczyła nas bardzo pozytywnie. Ja leciałem bez żadnego nastawienia, więc wyszło jeszcze lepiej niż mógłbym się spodziewać. Rzym na pewno jeszcze raz odwiedzimy, ale tym razem albo w kwietniu/maju albo wrześniu/październiku kiedy jest mniej ludzi a pogoda dopisuje. Noclegi nie są aż tak drogie, jeśli się trochę poszuka. Ceny transportu to właściwie tylko z/na lotnisko (4 euro w jedna stronę za osobę – to naprawdę tanio zwłaszcza, że litr benzyny kosztuje tutaj 1.80 a diesela 1.60 euro!). Wybierając hotelik w centrum można sobie śmiało odpuścić autobusy czy metro. Jeśli pogoda dopisuje spacer po Wiecznym Mieście jest czystą przyjemnością. Samolot do/z Polski też można znaleźć za grosze. Jedynie, co może szarpnąć portfelem to posiłki. Ale przecież 2 dni na kebabie za 5-6 euro nikogo nie zabiją :)

Zdjęcia (24)

Komentarze (0)